Oslo

Hoi hoi,
Zo daar zit ik dan. Na dagen lang gestrest rond te hebben gerend. Inpakken, opruimen, kringloop, oud papier, plastic en marktplaats waren aan de orde van de dag. Eind maart huis verkocht en toen begon het. Pfffff wat ben ik blij dat dat achter de rug is. 1 juli was de overdracht en dat was het dan. Den Hoek 12 is verkocht.
Vanaf 1 juni kwam bij bovenstaande nog verhuizen texen en na 19 juni, de verhuisdag, kwam de grote schoonmaak erbij. Gelukkig nog ff geholpen door n goede vriendin.

Tussendoor kwamen de geluiden van Noorwegen Corona Olavpad 1 juli welofniet halen, wat ermee te doen? Want alle gemaakte kosten waren natuurlijk wel een jaar doorgeschoven. En dat is ook niet iets wat je zomaar weg wil gooien. Dus eigenlijk zat er maar één ding op. GAAN. Alles in t werk stellen om te gaan. Dus dat heb ik gedaan. Gelukkig, en tot zover, is het gelukt. Ik heb vrij gekregen, met dank aan…. huis verkocht, opgeruimd, ingeruimd. Alles klaar. En maar steeds nauwlettend alle berichten aangaande corona reisadvies en Noorwegen volgen. De berichten leken mij positief alhoewel ik ook vaak twijfelde. Klopt het wel wat ik lees. Bedoelen ze er dat mee??? Maar natuurlijk had ik ook ervoor gezorgd dat ik gevaccineerd ben en de app heb, alsmede het gele boekje. Niks aan het toeval overlaten wat dit betreft. Grappig, want het staat haaks op de rest van mijn reis besef ik nu.

En nu zit ik in het vliegtuig. Zonder problemen kon ik door douane, vorig jaar in DLD moest ik mijn hele rugzak uitpakken. De vlucht ging voorspoedig en al snel kon iedereen het vliegtuig weer uit. Maar daarna begon het wachten. Iedereen werd goed ondervraagd door de politie. Een voor een en we stonden zo dus n hele poos in de rij. Er waren 6 hokjes met agenten. En ze namen ruim de tijd om alle papieren te controleren. Ik had geen papieren bij me.

Alleen de Corona app met daarop de Q code internationaal. Dat was voor mij ook voldoende. Hij scande de code, ik moest mn gezicht nog ff laten zien en het was oké. Ik was natuurlijk hartstikke blij. Ik was erdoor. Maar eigenlijk had ik te vroeg gejuicht. Net voordat het helemaal exit was moest er ook nog een corona test gedaan worden. Weer lang in de rij voordat je aan de beurt bent. Testen. 2 staafjes beiden neusgaten z’n 10 centimeter in de neus, voor mijn gevoel en daarna nog 20 minuten wachten op de uitslag. En maar duimen dat ie negatief is. Gelukkig dat was ie en toen kon ik eindelijk gaan. Ik mocht Noorwegen in.

Het trein kaartje naar centrum Oslo was zo geregeld. Het was nog een half uurtje in de trein. Ik had besloten om eerst maar naar het startpunt van de route te lopen. Het hotel lag de andere kant op. De westelijke kant waar ik morgen de route op ga pikken. Na de nodige foto’s en berichtjes ging het richting hotel. Dat was nog een lekker stukje wandelen.

En zo zag ik mooi nog wat van Oslo.
Onderweg in de Domkerk nog een stempel gescoord. Want ja, ook dit is weer een pelgrimsroute. En vervolgens kwam ik bij het hotel. Het was inmiddels warm en ik was moe en bezweet.
Dus na een voorspoedige incheck kwam ik op mijn één persoons kamertje. En als er een tafel met spullen en een mooie beklede stoel en marmer tafeltje daartussen in de kamer staat. Waar zet jij dan je bezwete rugzak neer? Juist op het marmer tafeltje. Dicht bij de hand want je hebt je spullen nodig.

En daar ging het fout. Het was achteraf niet geschikt voor bagage. Ik had inmiddels mijn schoenen en sokken uitgedaan, ff gezeten en wilde toen gaan douchen. Dan heb je die rugzak nodig hebt trek je hem naar je toe. Maar het marmer tafeltje was een drie poot. Dus rugzak en de rand van het marmeren tafeltje knalden op mijn inmiddels ontblote voet. Ik kon ineens jodelen.