Verbrandt

Dinsdag 13 juli

Het zou vandaag een mooie dag worden. Ik had dus ook helemaal geen zin om vandaag veel op mijn kamertje te zijn.

Gisternacht was de hele familie thuis gekomen. En het was uit met de rust. 5 dagen lang heb ik in het hele huis helemaal niks gehoord. Er was niemand thuis. En Michele was de hele dag werken. Toen voelde ik me wel eens eenzaam, omdat ik zo alleen was. Nu was de hele familie thuis gekomen en Michele was gestopt met werk, en nu voelde ik me eenzaam omdat ik zo alleen was. Het is ook niet gauw goed.

Maar vandaag was het een mooie dag en ik besloot eerst een flinke wandeling te gaan maken. Richting een groot park waar ook een zwembad is. Misschien bedacht ik wel, om in dat zwembad te gaan zwemmen. Je weet maar nooit.

Dus via de verschillende wijken liep ik richting dat park. Ik kwam uit bij een ziekenhuis, waar ik maar snel omgedraaid ben. Toen ging het richting een kerkhof, maar ook daar wilde ik niet zijn. Het park lag achter het kerkhof. Daar wilde ik zijn.

Daar heb ik enige tijd op een bankje gezeten, kijkend naar een aantal jonge mannen, die met een frisbee in de weer waren. Je ziet het bij ons ook wel eens ooit.
Er hangt zo’n soort ketting korf, waar je frisbee in moet gooien. Hier maken ze er een echte sport van. De jongens hadden een tas vol met verschillende soorten frisbee’s op de rug. Ze liepen van de ene korf naar de andere korf.

Zoals je wel zult begrijpen had ik daar op een gegeven moment ook genoeg van. Ik liep door naar het zwembad. Ik zag dat het een groot binnenzwembad was. Erg mooi. Maar om nu in mijn onderbroek en beha in een groot binnenzwembad te gaan zwemmen, zag ik nu ook weer niet zitten.

De weg liep verder naar beneden, richting strand. Die vervolgde ik dus. Ik had een luisterboek op mijn telefoon gezet en luisterde naar een verhaal. Dat doe ik eigenlijk nooit. Ik hoor liever de omgevingsgeluiden. Ik schrok dus ook omdat iemand mij inhaalde. Die had ik niet horen aankomen.

Aangekomen bij het strand zocht ik een bankje op. Ik zat daar, zag in de verte ander bankje. En wat doe ik, sta weer op en gaan naar dat andere bankje. Ongeveer 10 minuten later, ik zat op dat andere bankje, dan zie ik dat ene bankje. Wat doe ik, ik sta op en ga weer naar dat ene bankje.
Net als gisteren altijd weer n volgend bankje zoeken omdat ik denk dat die beter is.

Maar daar op dat ene bankje heb ik toch wel verschillende uren doorgebracht. Vol in de zon. Op een gegeven moment had ik het dus ook zo heet dat ik mijn kleren uitgooide en in onderbroek en bh gewoon het meer in liep. Wat was dat heerlijk verkoelend. Dat had ik veel eerder moeten doen, maar ja, schaamtegevoel.

Maar, om me heen liepen zoveel dames in zwarte bikini's, van mijn leeftijd. Hoezo schaamtegevoel. In ieder geval was het een heerlijk rustig strand dagje, mooi weer, wat niemand mij meer af kon nemen.

Helaas heb ik het s avonds en s nachts wel moeten bezuren. Mijn benen waren gigantisch verbrand. Gelukkig had ik die Arnica crème, die ik voor mijn teen gekocht had. Die heb ik dan ook rijkelijk gesmeerd.