Weer aan de loop

Donderdag 15 juli

Ik had om 7 uur de wekker gezet. Al diverse keren daarvoor was ik wakker, dus toch een beetje zenuwachtig voor de dag die komen ging. Ik had een paar dagen geleden, 2 verschillende pelgrims overnachtingsplaatsen aangeschreven, maar die zaten vol. Dus het was voor mij erg onzeker wat de dag zou brengen. Alles was onzeker. Je weet niet hoe het gaat met je voet, je weet niet hoe het gaat met eten vinden, je weet niet waar je gaat slapen op het eind van de dag.

Maar één zekerheid had ik wel. En dat was dat het mooi weer was. Wat er ook gebeuren zou, ik kon altijd ergens in mijn hangmatje slapen. En dat vond ik al een heel geruststellende gedachte.

Ik pakte de laatste spullen in mijn rugzak en Ik at mijn boterhammetje op. Nog één keer naar toilet en ik kon gaan. Ik kwam Gudrand nog tegen op de overloop. Dus een laatste groet volgde. Dat vond ik ook wel fijn. Nog even checken of ik echt alles had, en ik kon gaan.
Ik had nog wat etenswaren achtergelaten. Dat kon ik niet allemaal meenemen. Ook n rolletje mentos. Ik liep er al een week mee te sjouwen.

Daar stond ik dan bij CC Hamar, dat grote winkelcentrum, te wachten op de bus. Lijn 21 moest ik hebben. Lijn 21 zou me brengen naar de rand van de bebouwing van Hamar. Ik was van plan om daar de route op te pikken. Dat scheelde voor de eerste etappe toch 7 km lopen. In eerste instantie zou ik naar Brumunddal lopen en net buiten Brumunddal mijn hangmat ergens neerhangen. De route Hamar Brumunddal was 19 km. Ik kon er dus 7 vanaf halen. In ieder geval een rustig begin.

Na de bus pakte ik al snel de route op. Het was heerlijk om weer onderweg te zijn. Heerlijk door dat mooie koele bos lopen. Ik was al wel heel snel ‘Deet’ aan het spuiten. Omdat het stikte van de muggen.

De route was duidelijk aangegeven en ik ging van bos naar akkerland vol met tarwe. Verschillende boerderijen passeerde ik. Het was mooi om te lopen, prachtige vergezichten. De ene keer keek ik over het meer, de ander keer over de heuvels. Ik had gepland om na elk uur lopen, een rustpauze te nemen.

Mijn eerste pauze was dan ook bij Furnes, bij een kerkje. Naast dat kerkje in de schaduw trof ik een picknick setje aan. Twee rotsen die diende als bankje. En daartussen een tafeltje met een marmeren blad. Ik ben héél voorzichtig geworden met tafeltjes die marmer blad hebben. Misschien snap je wel waarom. Dus ik probeerde dat blad ook even uit. En ja hoor, het blad zat los. Dus ik ging er heel voorzichtig mee om. Zodat er niks kon gebeuren.

Maar het was een prima plekje daar bij die kerk, er was het toilet bij en een hokje met een pelgrims stempel. Alles heb ik gebruikt.

Rond de middag kwam ik al in Blumunddal aan. Ik had er dus die 12 km opzitten. Na een uitgebreide rustpauze In het winkelcentrum ben ik toch doorgelopen. Het was veels te vroeg om nu al een slaapplaats te gaan zoeken.
Nu ik weer aan de wandel ben met rugzak merk ik weer, dat mensen me groeten. Of ze steken de duim omhoog of ze vragen of je naar Nidaros / Trondheim gaat. Ik moet zeggen dat ik dat erg fijn vind. In die week dat ik in Hamar rondliep ziet niemand je. Alle mensen kijken voor zich en niemand zegt hallo tegen elkaar. Toch ‘n gemis.

De route voerde mij het stadje uit. Ik heb nog gauw wat gekocht bij een supermarkt, wat avondeten. Want ik had toch een bepaalde slaapplaats op het oog. Die was namelijk nog maar 6 km lopen. Mijn teen had gezegd dat ik dat moest kunnen halen.

Omdat het zo ontzettend heet was had ik met die 6 km toch wel moeite. Het kwam ook omdat natuurlijk vergat om na één uur te pauzeren. 6 km zijn minstens anderhalf uur. En daarbij ging ik niet meer zo snel en flink heuvelopwaarts. En ik moest ervoor zorgen dat ik voldoende dronk. Omdat ik zo zweette.

Mijn doel was Pilegrimsherberget Konfirmantsalen. Vlak bij de Veldre Kirke, vlak na Byflaten. Daar arriveerde ik zo rond 15.00 uur. Vanaf 8.45 uur had ik gelopen met de pauzes ertussen. Dat was meer dan genoeg voor de eerste dag.

Mijn Teen protesteerde en het was hoog tijd om te stoppen. Ik had telefonisch gereserveerd en wist de code van het sleutelkastje.
Die Konfirmantsalen lag op een prachtig plekje. Je kon prachtig over het meer kijken. Slaapzaal, douche, keuken, alles was aanwezig. En het was er rustig. Ik was alleen. Dus direct de schoenen uit en voeten omhoog. Ff rust. Daarna de boel verkennen, douchen en wasje. Om vervolgens toch ff die powernap te nemen. Ik strekte me uit op bed en was weg. Heerlijk ff n halfuurtje.

Toen ik daarna buiten zat te genieten van de zon en rust, kwam er een stel aanlopen. 2 grote rugzakken. Dat waren dus ook hikers. Uit Duitsland bleek al snel. Gelukkig wilden ze niet binnen slapen. Ze hadden n tent bij zich en die hadden ze zo opgezet achter het gebouw. Later heb ik er nog gezellig n poosje mee zitten kletsen. Beiden gepensioneerd. Kwamen uit Beieren. En wilde nu zo ver als ze konden naar het Noorden lopen.

Na mijn avondeten ben ik nog naar de Veldre Kirke gelopen. Dit is een nieuwe kerk. De oude is 20 jaar geleden afgebrand en ze hebben hem nieuw, op precies dezelfde manier weer opgebouwd. Ik had het geluk dat er een dame rondliep. En ik mocht van haar even in de kerk kijken. Het plafond was heel hoog, met moderne kunst erin. Leuk om te zien.
Gelopen afstand 18 km.