Domme gans

Maandag 29 juni 2020
Gelopen van Zschepa naar Dahlen.
22 kilometer, totaal 179 kilometer
Domme gans.

Wat een toestanden gisteren. En wat was ik blij dat ik nog zo’n goed plekkie gevonden had. Om 8 uur kwam het ontbijt. De helft ervan heb ik in mijn tas gestopt voor de lunch. Ik heb de gastvrouw verteld van mijn matrasje problemen. Ze rade me aan om of naar de bandelverkoper te gaan of de fietsenzaak. Beiden lagen direct na het veer. Dus dit was mijn eerste doel van weer een nieuwe dag. Op de planning stonden de 4 kilometer naar Strehla en de 17,4 naar Dahlen. Totaal ongeveer 22 kilometer als je de wat extra meters naar de verschillende winkels erbij telt.

Tot het pontje was zo gebeurd. Een mooi bootje zette mij over en voor de eerste keer gaf ik mijn telefoon uit handen om een foto van mij te laten maken. Ging het hier verkeerd?? Hij maakte de foto’s, ik checkte de foto’s .

Ja prima en ging op weg naar de bandenverkoper met mijn verhaal over het matras. Nee helaas, hij kon er niets mee doen. Zijn werk was te grof. Maar de fietsenzaak zat 150 meter verder op. Misschien had die iets. En ja. Hij had een rubbertje en n tubetje lijm dat ik vakkundig in het gaatje deed. Daarna deed ik aan 2 kanten er nog een plakker op en ik vond dat ik dat toch maar netjes voor elkaar had. Het kon mooi een hele dag drogen dus vol vertrouwen ging ik verder.

Strehla was een mooi stadje. Op verschillende punten heb ik mijn telefoon gepakt en foto’s gemaakt Ging het hier verkeerd?? Op de markt nog even gecheckt op de telefoon of ik goed zat. Ja hoor. Ging het hier verkeerd?? En via het kerkhof, voorbij een kerk liep ik de plaats weer uit. De weg leidde me uit Strehla en door een dorpje waar een kind wat kersen langs de weg had gezet. Tegen n kleine vergoeding heb ik er wat van genomen. Terwijl je de kersen over al van de bomen kunt plukken. Ik heb vandaag ook zwarte kersen gegeten en gele kersen. Die laatste had ik nog nooit gehad of gezien.

In Leckwitz weer even op een bankje gerust en de telefoon gecheckt. Ging het hier verkeerd?? De weg vervolgend kwam ik weer bij een lange klim uit dus deze heb ik rustig genomen en van het uitzicht genoten. Nadat ik de top gehad had kwam een molen in zicht. Ff weer een foto maken. Ging het hier verkeerd?? En verder lopen want bij de molen was ik van plan weer te gaan zitten. Er was alweer anderhalf uur voorbij sinds de laatste pauze.

Bij de molen zette ik de rugzak op de bank. De blouse gaat uit en wordt in de zon gehangen want die is altijd kletsnat. Ik ga met mijn heuptasje nog om het heuveltje op naar de molen. Met de bedoeling om nog wat foto’s te schieten. Ging het hier verkeerd?? Het was een mooie houten molen. Aan de achterzijde was iemand aan het klussen en we hadden n kort gesprek of de molen nog wel in werking was. Nee dus. Ik liep terug naar de bank, maakte een aantekening in het pelgrims boek wat erbij lag en ging even zitten eten. Yoghurtje, eitje, koekje. Lekker. Toen dit op was pakte ik de telefoon om nog even de berichten te checken.

Ik kreeg de schrik van mijn leven. Mijn bankpasje was weg. Waar was het verkeerd gegaan?? Het pasje wat altijd naast de telefoon gestoken zat. Altijd samen met andere pasjes maar nu niet omdat ik ze toch niet allemaal nodig had. Het bankpasje was weg.
In paniek ging ik mijn spullen doorzoeken. Niks. In paniek 3 keer om de molen gelopen of daar het pasje lag. Niks. In paniek een stuk de weg terug gelopen of het pasje daar lag. Niks. In paniek getracht de politie van Strehla te bellen. Niks. En toen werd ik rustiger en ging de mogelijkheden afwegen. Kon ik terug lopen? Met rugzak? Nee. Zonder rugzak? Nee. Die afstand was te ver en ik had geen idéé waar het pasje was. Politie Strehla? Daar kon ik alleen aangifte doen. Was ook niks. De Rabobank bellen. Ja. En toen ik het nummer intoetsen kwam Interhelp naar voren. Ja die moest ik hebben. Ze hebben me goed geholpen. Direct werd het pasje geblokkeerd. En een nieuw pasje aangevraagd. Ze konden zien dat er iets mee gebeurd was en ze stuurden direct een nieuw pasje. Naar huis natuurlijk, niet hier naar toe.

Gelukkig heb ik ook nog mijn creditcard bij me. Die kan ik hier gewoon gebruiken om te pinnen. Kost niets. Pin ik contanten van de bank dan kost dat wel wat.

Wat voelde ik me toch een domme domme gans. Mijn schoonzusje had er al voor gewaarschuwd om dat pasje zo niet bij de telefoon te laten zitten en zelf had ik ook al gedacht. Het pasje zit wel erg los. Dom dom. Maar het probleem is opgelost en gedurende de verdere dag heb ik me toch nog vaak afgevraagd hoe heeft dit kunnen gebeuren??

Maar verder door dit mooie landelijk gebied. De zon scheen het was mooi. Lekker doorlopen totdat ik in Lampertswalde aankwam. Volgende rust op het Burgcafe met een mooie grote tuin er omheen. En helemaal niks te doen want het is maandag. Ik zat lekker midden op het terras. Doe ik bijna nooit en vooral niet met de rugzak. Heerlijk zitten appen. Totdat de lucht begon te betrekken. Het begon te waaien en het werd heel donker. Zal ik snel aanlopen of 3 meter verderop onder n afdak. Met de storm van laatst in mijn gedachten deed ik dat maar. Voor de zekerheid ook mijn poncho maar aangetrokken zodat ik zeker wist dat ik niet nat zou worden. Het waaide en waaide, maar er viel geen drop. Niks. Het was net langs ons voorbij getrokken. Snel verder want door die lange pauze en de droge storm was ik veel tijd kwijt geraakt.

Het was dus ook pas 5 uur voordat ik Dahlen binnen liep. Eerst naar het centrum de markt. Daar zag ik iets waar ik wat kon eten. Maar ik wilde graag eerst naar de winkel. Een jongedame wees me die. En ondertussen dat ik daar heen liep begon het mooi te regenen. Ik had er geen boodschap aan. Ik wilde eerst boodschappen doen. En gelukkig zat er ook nog een pinautomaat bij die winkel. Ik heb gepind met de creditcard en yes hij deed het. Vervolgens mijn boodschapjes gehaald en gepind. En weer yes hij deed het. Vervolgens wat gaan eten. Pizza voor de maandagavond prijs. Dus goedkoper.

Met volle buik moest ik toen nog een slaapplaats zoeken. Het zoeken van een slaapplaats is iets wat ik altijd het liefste als eerste doe. Nu was dat als laatste. Het was inmiddels 19.00 uur voordat ik een plekje gevonden had. Mijn accu is leeg. Ik wilde niks meer. Ik heb de tent opgezet. Spullen erin en de blog geschreven. Daarna het matrasje opgeblazen. Ik wil erop gaan liggen, maar hoorde al heel zachtjes pfffffffffff………………