Te ver

Rond half 9 ben ik aangelopen op de tweede dag. Na eerst mijn tanden gepoetst te hebben. Maar het tandenpoetsen ging bijna fout. Ik heb veel kleine tubes in mijn toilettas. Gedachteloos heb ik een tube gepakt en wat op het borsteltje gedaan. Rook heel lekker, veels te lekker. Iets klopte niet. Het rook naar rozen.
Foutje. Ik had wat bodycreme op het borsteltje gedaan. Gelukkig op tijd ontdekt en na het afspoelen van de bodycreme, de juiste tandpasta gepakt. Denk dat ik anders daar nog de hele dag plezier van gehad zou hebben. Dus niet.

Vervolgens in een leuk tempo naar Griendsveen . De klokken luiden gelukkig niet. Had ze nog niet gehoord. Voor degene die het nog weten/niet weten. Op de eerste Camino hoorde ik overal de klokken luiden. En moest toen s’avonds naar huis. Na Griendsveen volgde Helenaveen.
Het was een lange lange maar erg mooie weg. Langs het water op. Onderweg zag ik nog 2 herten door het veld springen. Het is erg mooi lopen daar naast het water en verderop de Peel. Vanuit Helenaveen om Meijel heen ook alweer langs een kanaal. Ik kwam uit 3 km onder Meijel. Aan de Noordervaart.
Bij een restaurantje aan een grote rotonde ben ik maar even neergestreken. Ik was moe en er eigenlijk wel klaar mee voor vandaag. Aan een serveerster vroeg ik daarom of zij niet een camping wist. Ze wist er maar één. Dat was De Leistert in Roggel. Op de app zag ik dat het 7,5 km langs de grote doorgaande weg was. Ik denk, verstand op nul en gaan met die banaan. Had ik een luxe camping met alles erop en dr aan. Na 6 km doorstiefelen kwam ik op de gedachten om maar eens te bellen. Ik was inmiddels verschillende kleinere camping plaatsen gepasseerd. Ik had geluk. Er was net een annulering binnen. Ik blij. Net voordat ik op wilde hangen vroeg ik nog snel naar de prijs. Maar liefs 45 euro zei ze. Ja, maar dat wilde ik niet. Voor n eenpersoons tentje is een trekkersveldje goed genoeg. Dus daar was ik niet mee eens. Te duur. Moest voor n 4-persoonsplaats betalen, want die was net geannuleerd. Ik ben dus doorgelopen. En natuurlijk kwam ik niks meer tegen. Moe. En heet. Wat nu.
En toen, ergens naast die grote doorgaande weg, stond een mevrouw haar tuin te doen. Ik vragen naar een camping. Ja dat wist ze ook niet. Maar misschien had ze zelf nog wel een gras plekkie. Ff rond haar huis gelopen maar helaas. Maar toen zei ze; je kunt ook wel hier gewoon binnen slapen. En hier is de douche en wat wil je drinken? Wat een ontvangst. Een engel. Dus ik heb heerlijk gedoucht. Thee gedronken en daarna warm gegeten. Daarna de blog alvast in een Words getypt.